نگاهی ژرف به جدايی نادر از سيمين
مردو آناهيد
يکی از شيوه-های چشم بندی، يا بهتر بگويم خردسوزی، اين است که سازمانی نشانه-ای را در ديدگاه ِ مردمان گوهربار می‌سازد. سپس در همايشی جهانی پديده يا کسانی را، با هياهوی بسيار، ستايش می‌کند و آنها را به آن نشانه سرافراز می‌سازد.
مردمان که خرد خود را، در اين رسانه-ها، باخته-اند؛ پديده يا کسانی را گرانمايه و ارجمند می‌انگارند که به يکی از آن نشانه-ها پيوند داشته باشند. يعنی اين مردمان به هوش و انديشه نيازی ندارند. زيرا آنها ويژگی‌ها و ارزش‌های انسانی را، تنها با نشانه-های پيشنويس شده، می‌پذيرند.
آنها "طوطی صفت" توتی وار در پس آينه نيستند وآنکه TV بر انديشه-ی آنها فرمانروا شده است. چنين کسانی را "تی وی زدگان"، TV زدگان، ناميده-ام.
ادامــــــه[+]
Labels: نگاهی ژرف به جدايی نادر از سيمين مردو آناهيد جدايی نادر از سيمين
posted by مزدک @ 12:00 PM
0 comments
