گرانمایه ترین بخش از منشور کوروش بزرگ

برگـردان از: مـردو آنـاهيــد

من برده-داری را برانداختم.
فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند.
من همه شهرهایی را که ویران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم تمام نیایشگاه-هایی را که بسته شده بودند، بگشایند.
همه خدایان این نیایشگاه-ها را به جاهای خود بازگرداندم.
باشد که دل ها شاد گردد.
من برای همه مردم همبودگاهی آرام مهیا ساختم و آرامش را به تمامی مردم پیشکش کردم.
منم کوروش، شاه جهان، شاه بزرگ، شاه دادگر، شاه بابل، شاه سومر و اکد، شاه چهار گوشه جهان.
پسر کمبوجیه، شاه بزرگ، ...، نوه کوروش، شاه بزرگ، ...، نبیره چیش پیش، شاه بزرگ...
آنگاه که بدون جنگ و پیکار وارد بابل شدم، همه مردم گام-های مرا با شادمانی پذیرفتند.
در بارگاه پادشاهان بابل بر تخت شهریاری نشستم. مردوک خدای بزرگ دل های مردم بابل را بسوی من گردانید، ...،
زیرا من او را ارجمند و گرامی داشتم.
ارتش بزرگ من به آرامی وارد بابل شد. نگذاشتم رنج و آزاری به مردم این شهر و این سرزمین وارد آید.
نابسامانی درونی بابل و نیایشگاه-های آنجا دل مرا بدرد آورد... من برای آرامش کوشیدم.
من برده-داری را برانداختم.
به بدبختی های آنان پایان بخشیدم.
فرمان دادم که همه مردم در پرستش خدای خود آزاد باشند. فرمان دادم که هیچکس مردم شهر را نیازارد و به دارایی آنان دست یازی نکند.
مردوک خدای بزرگ از کار من خشنود شد... او مهربانی ا ش و فراوانی را ارزانی داشت.
ما همگی شادمانه و در آشتی و آرامش پایگاه بلندش را ستودیم.
من همه شهرهایی را که ویران شده بود از نو ساختم. فرمان دادم تمام نیایشگاه-هایی را که بسته شده بودند، بگشایند.
همه خدایان این نیایشگاه-ها را به جاهای خود بازگرداندم.
همه مردمانی را که پراکنده و آواره شده بودند، به جایگاه-های خود برگرداندم و خانه های ویران آنان را آباد کردم.
همچنین پیکره خدایان سومر و اکد را که نبونید، بدون هراس از خدای بزرگ، به بابل آورده بود، به خشنودی مردوک خدای بزرگ
و به شادی و خرمی به نیایشگاه-های خودشان بازگرداندم.
باشد که دل ها شاد گردد.
بشود که خدایانی که آنان را به جایگاه-های نخستین-شان بازگرداندم، هر روز در پیشگاه خدای بزرگ برایم زندگانی بلند خواستار باشند...

من برای همه مردم همبودگاهی آرام مهیا ساختم و آرامش را به تمامی مردم پیشکش کردم.


مـردو آنـاهيــد
دریافت بازتاب از دیدگاه خوانندگان[+]