فتوا با خرد انسان سازگار نيست

مردو آناهيد

سخن از آزادی‌-ی ديدگاه و انديشه نيست. سخن از خونآشام بودنِ خليفه‌-ی الله هم نيست. سخن از اين است که؛ "شريعت اسلام خرد ِ مسلمانان را می‌سوزاند" و از آنها جانوری پست‌-تر از گُـراز می‌پروراند.
اگر بينش ِ همگان، به پديده‌-ای زهراگين و زشت آلوده بشود، روشنگران هم آن زهر و زشتی را نديده می‌گيرند. در درازای زمان زهر و زشتی‌-ی آن پديده در زندگانی‌-ی مردم آميخته می‌گردد. هر زشتی و ناخوشی که در زندگانی‌-ی مردم آميخته بشود بخشی از زيبايی‌ها و خوشی‌های جامعه به نيستی می‌گرايد. مردمانی، که با زشتی و پستی خو بگيرند، ناخواسته از زشتکاری و پسماندگی‌-ی ديگران هم آزرده نمی‌شوند. بر چنين مردمانی، هميشه، زشتکاران و ستمگران حکمرانی می‌کنند. مردمان ِ ستم پذير به دروغ پناه می‌برند. در جامعه‌-ی پناهندگانِ دروغ هيولای ترس بر همگان سايه می‌افکند و مردمان، در نازندگی، زيست می‌جويند. واليان ِ اسلام، خرد و وجدان ِ پيروان را در تاريکسرای ايمان به بند می‌کشند و پيروان را، به ابزاری ستمگر، دگرگون می‌سازند. شريعتمداران، به مانند خرچنگی زهرآگين، بر پشت پيروان سوار و بر آدميان ستم می‌رانند. افزون بر اين، پيروان با خاکساری و پستی، از اين خونآشامان، درخواست حکم می‌کنند. کسانی که خرد و وجدان خود را به شريعتمداران بسپارند، آنها ننگ و نام يا زشتی و زيبايی را نمی‌شناسند. ادامــــه[+]